Zmarł w walce, pokonał przeciwnika! Arrachion i ostatni bój legendy pankrationu

„Jakie szlachetne epitafium – nie poddał się Olimpii!” krzyczał jego trener… Wojownik zmarł, lecz przeszedł do historii. Arrachion z Figalii to legendarny zawodnik pankrationu. Trzykrotny mistrz olimpijski w tej dyscyplinie ostatnie mistrzostwo przypłacił życiem.

Arrachion (zapisywany również jako Arrhichion, Arrhachion, Arrichion) był starożytnym greckim wojownikiem. Walczył w pankrationie, antycznym pierwowzorze dzisiejszego MMA. W latach 572 p.n.e., 568 p.n.e. i 564 p.n.e. zdobywał mistrzostwa olimpijskie. Był opisywany jako jeden z najbardziej znanych wojowników pankrationu w historii tego sportu.

A tak Pauzaniasz (grecki podróżnik i geograf) opisywał jego ostatni bój:

„Przeciwnik pierwszy złapał uchwyt i trzymał Arrhachiona trzymając go nogami i w tym samym czasie ściskał szyję rękoma. Arrhachion wyłamał mu duży palec u nogi, ale zgasł z wyczerpania. Ale to ten, który wymęczył Arrhachiona był zmuszony poddać się z bólu w tym samym czasie. Widzowie ukoronowali i ogłosili zwycięzcą martwe ciało Arrhachiona”.

Jest wiele teorii o zwycięstwie Arrachiona. Nie wszystkie opisy pojedynku całkowicie się pokrywają (nieco odmienny przebieg wydarzeń przedstawiali kolejni historycy). Niektórzy eksperci mówili po prostu o dźwigni na nogę i kontuzji stopy przeciwnika.

Również jeżeli chodzi o śmierć legendarnego Arrachiona, wątpliwe jest, by zmarł od razu po odcięciu dopływu krwi do mózgu. Być może była to wina niedoedukowanego sędziego, który musiałby długi czas ignorować bezwładność ciała wojownika (do współczesności nie zachowało się zbyt wiele informacji o sposobie sędziowania pankrationu). Inni eksperci uważają, że śmierć spowodowana była złamaniem kręgosłupa, czy to przez rzut podczas chwytu, czy też przez jego wykrzywienie i przełamanie. Ostatnią teorią jest nagły zawał. Nie wiemy, w jakim wieku był Arrachion, jak trenował, czy był całkowicie zdrowy i jakie środki mógł przyjmować (różne substancje dopingowe nie były w starożytnej  Grecji zakazywane). Wiemy, że były to ostatnie igrzyska po zwycięstwach w dwóch poprzednich, więc pewne jest, że Arrachion już nie był młodym wojownikiem.

Dziś możemy tylko przypuszczać i dywagować na temat „zwycięskiej śmierci” Arrachiona. Przeszedł do historii jako bohater walki do samego końca. Był wzorem dla kolejnych pokoleń wojowników pankrationu,  może być jednocześnym wzorem i przestrogą dla współczesnych zawodników sportów walki.