Ken Norton to wojownik znany bardziej ze swoich przegranych niż wygranych walk. Był w światowej czołówce wagi ciężkiej. W opinii części ekspertów trzykrotnie okazał się lepszy od Muhammada Aliego (wbrew punktacjom sędziów), mimo jednej wygranej i dwóch porażek w ich potyczkach. Ken Norton to jeden z najlepszych bokserów lat 70’.

Kenneth Howard Norton Senior był sportowym geniuszem. W szkole średniej był zawodnikiem footballu amerykańskiego odnoszącym wielkie sukcesy. Dostał się do college’u ze stypendium sportowym. Boksem zaczął zajmować się stosunkowo późno. Rozpoczął treningi dopiero w wojsku i z rekordem 24-2 otrzymał „Złote Rękawice”. Do dziś jest jednym z najlepszych zawodników, którzy ukończyli bokserski program Marine Corps. Chciał startować w igrzyskach panamerykańskich, jednak stwierdzono, że jego garda i sposób poruszania nie były „wystarczająco międzynarodowe”, cokolwiek by to nie znaczyło. Norton nie zwlekał i przeskoczył poziom wyżej – rozpoczął karierę zawodową.

Wojownik rozwinął swoje umiejętności pod okiem Eddiego Futcha. Trener zauważał jego naturalne warunki fizyczne. Norton był duży, silny, szybki, z atletyczną sylwetką. Miał 191 cm wzrostu przy zasięgu ramion 203 cm (80 inch). Największym atutem było jednak pozytywne nastawienie wojownika (był to zarazem jego najbardziej wrażliwy punkt). I właśnie to nastawienie pomogło mu pokonać samego Muhammada Aliego. Norton nie był faworytem, obstawiano 5:1 dla jego przeciwnika. Zawodnik nic sobie z tego nie robił, pokonał Aliego niejednogłośną decyzją, choć wielu ekspertów uważało, że jego zwycięstwo nie powinno być kwestionowane. Norton w walce złamał szczękę swojemu przeciwnikowi.

Rewanż należał jednak do Aliego, tym razem też decyzja była niejednogłośna, choć znów część ekspertów kwestionowała wysoką punktację dla Muhammada. Norton bardzo mocno zaznaczył swoją obecność w świecie boksu jako niezwykle groźny i trudny rywal na poziomie walk o mistrzostwo świata. Niestety, przyszedł czas na kolejne porażki. Mocno bijący George Foreman znokautował go w drugiej rundzie. Bolączką Nortona było to, że osiągał szczyty swoich możliwości, gdy nikt w niego nie wierzył. Gdy był faworytem, nie radził sobie tak dobrze. Kibice oczekiwali twardego trzeciego starcia z Alim. I tak faktycznie było. Muhammad wygrał jednogłośną decyzją. Bardzo kontrowersyjną. Do dziś jest uważana za piątą najbardziej dyskusyjną decyzją w historii walk o bokserskie mistrzostwo świata. Podsumowując talent Nortona, trzeba było go znokautować, by wygrać. W innym przypadku przegrywałeś, chyba że wyraźnie sprzyjali ci sędziowie (jak Muhammadowi Aliemu).

Ken Norton zakończył karierę z rekordem 42-7-1. Przegrywał tylko z najlepszymi wojownikami świata i w opinii części ekspertów trzy razy był lepszy od Muhammada Aliego. Norton był najgroźniejszym przeciwnikiem legendy. Jego historia pokazuje, że „ten drugi” paradoksalnie może być lepszym zawodnikiem, a kontrowersyjne decyzje sędziowskie potrafią wypaczyć prawdziwy obraz starcia. Mimo porażek w walkach mistrzowskich Ken Norton to świetny wojownik, o którym warto pamiętać.

Tekst bazuje na tłumaczeniu artykułu: „Boxing’s Heavyweights of the 1970s: Ken Norton” na portalu sherdog.com