Frank Mir wspomina swoje najlepsze poddanie w karierze: Czułem się, jakbym pokonał starszego brata

Były dwukrotny mistrz wagi ciężkiej UFC, Frank Mir wspomina swoje najlepsze poddanie w karierze. Amerykanin gościł w audycji MMA TRUFAN podcast, gdzie opowiedział o akcji, którą wielu ekspertów i fanów uważa na najlepsze poddanie w historii wagi ciężkiej.

Mówiąc o najlepszym poddaniu w karierze, trzeba cofnąć się do grudnia 2011 roku. Wówczas Frank Mir toczył rewanż z Antonio Rodrigo Nogueirą na gali UFC 140.

Frank Mir wspomina swoje najlepsze poddanie w karierze

Walka ta nie układała się po myśli Mira. Brazylijczyk był lepszy w stójce, aż w końcu mocnym ciosem naruszył Amerykanina, który zaczął się chwiać na nogach. Nogueira poczuł krew, ruszył na Mira, Amerykanin instynktownie szukał nóg rywala, ale naraził się na kolejne ciosy. I potem Brazylijczyk popełnił błąd. Zamiast obijać Amerykanina, szukał poddania. To okazało się początkiem jego końca:

Mir zdołał wydostać się z techniki kończącej Nogueiry i sam założył piekielnie mocną kimurę. Brazylijczyk nie chciał odklepać, co w konsekwencji skończyło się złamaniem barku. Po latach Mir tak wspomina tamto starcie:

“W tamtym momencie uświadomiłem sobie, że on cholera nie chce odklepać. Takie miałem odczucie. Wiedziałem, że muszę wywrzeć presję, by sędzia to przerwał. Wiedziałem, że jeśli będę się obracał, to uniknę złamania tego barku. Myślałem, że sędzia wkroczy i przerwie walkę, a ja wygram przez TKO czy coś takiego.

Zacząłem wywierać presję i patrzyłem na Herba Deana. Czekałem, aż Nogueira odklepie, albo on wkroczy i przerwie tę walkę. Nie spodziewałem się, że to tak się skończy. Patrzyłem na Herba i czekałem na komendę “stop”. Nie jestem fanem przeciągania dźwigni. Uważam to za tani chwyt. Nie ma miejsca na takie rzeczy w naszym sporcie.

Patrzyłem na Herba, a wtedy ramie pękło. Byłem zniesmaczony. Jak zobaczycie powtórki, to zobaczycie, że podczas wywiadu patrzę na Nogueirę, który dalej leżał na macie. Podziwiałem go i był dla mnie zawodnikiem, którego się uczyłem. Pewne ruchy zawdzięczam jemu. To była dziwna sytuacja. Czułem się tak, jakbym pobił swojego starszego brata.”