Joe “Daddy” Stevenson – profil

Przedstawiamy profil Joe’a Stevensona, który 15 listopada na gali UFC 91 zmierzy się z Kennym Florian em.

Podstawowe dane
Pseudonim: Daddy
Wzrost: 170 cm
Waga: 70 kg
Data urodzenia: 15.06.82 r.
Miejsce urodzenia: Torrance, Kalifornia

Rekord mma
Wygrane: 29
-przez knockout: 6
-przez submission: 13
Przegrane: 8
Remis: 0

Treningi
Joe rozpoczął swoją przygodę ze sportami walki od zapasów w wieku 11 lat. W wieku 13 lat rozpoczął treningi Jiu Jitsu. Większość treningów spędził w Marc Laimon’s Cobra Kai w Las Vegas. Marca 2008 roku Joe otworzył swoją szkołę w rodzinnym mieście Victorville, CA. W “Joe Stevenson’s Cobra Kai” można trenować MMA, boks, kickboxing, zapasy oraz Jiu Jitsu.

Biografia
Joseph Christopher “Daddy” Stevenson urodził się 15 czerwca 1982 roku w Torrance, Kalifornii. Joe rozpoczął treningi zapasów w 1993 roku, dwa lata później zaczął trenować Jiu Jitsu. W wieku 17 lat rozpoczął profesjonalną karierę zawodnika mma. 5 listopada 2005 roku wygrał drugi sezon The Ultimate Fighter (TUFa). Pokonał Lukea Cummoa przez jednogłośną decyzje. Po zwycięstwie podpisał kontrakt z UFC. Przeniósł się do kategorii lekkiej, gdzie wg. Sherdog.com zajmuje 9 miejsce w światowym rankingu tej kategorii. Joe z pierwszą żoną, Lisą maja dwójkę dzieci. Pierwszy chłopiec nosi imię po ojcu Joe Jr. a drugi Tyler.
Joe ma również dwójkę synów z drugą żoną, Frankiego i Maximusa. Joe ukończył wyższą szkolę Silverado High School w Victorville, Kalifornii.

Kariera mma
Stevenson swoją debiutancką walkę stoczył na gali ESF – Empire One 15 maja 1999 r. gdzie spotkał się z Joe Camachą. Walka zakończyła się zwycięstwem Stevensona przez submission.

Kolejnym przeciwnikiem Joe był Jens Pulver na gali Bas Rutten Invitational 3, która miała miejsce 1 czerwca 1999r. Walka została przerwana w 40 sekundzie pierwszej rundy. Jens Pulver wygrał z Stevensonem przez KO.

Na tym samym turnieju Joe zwyciężył z Stevem Hortonem w pierwszej rundzie przez submission – mata leo.

30 października 1999r. na gali King of the Cage Joe zmierzył się z Chrisem Brennanem. Walka zakończyła się w pierwszej rundzie. “Daddy” po raz drugi odniósł porażkę tym razem z rąk Brennana.

Kolejną walkę Joe stoczył na gali Extreme Fighter Challenge. 2 lutego Stevenson po raz kolejny przegrał swoją walkę. W drugiej rundzie przez duszenie gilotynowe zwyciężył Maurice Wilson.

15 kwietnia 2000 roku, na gali King of the Cage: Knockout Nightmare Joe zmierzył się z Toby Imada. Sędziowie orzekli Joe Stevensona zwycięzcą przez jednogłośną decyzje.

Na gali Huntington Beach Underground Pancrase, która miała miejsce 13 maja 2000r. “Tatuś” stanął do pojedynku z Davidem Robertsem. Walka zakończyła się zwycięstwem Stevensona w pierwszej rundzie przez submission.

30 sierpnia, na gali Rage in the Cage 20 Joe zmierzył się z Mikem Berardiem. Joe zwyciężył przez jednogłośną decyzje.

29 listopada 2000 r. na gali King of the Cage 6: Road Warriors Stevenson zwyciężył przez decyzje z Ericem Meadersem.

Podczas Gladiator Challenge 2: Collision at Colusa Joe Stevenson walczył z Kaiem Kamakem. Walka zakończyła się w pierwszej rundzie. Joe po raz siódmy zwyciężył, z czego cztery razy przez submission.

Na kolejnej edycji Gladiator Challenge Joe walczył z Mauricem Wilsonem. Walka zakończyła się zwycięstwem Stevensona przez decyzję sędziów.

Passe 6 zwycięskich walk z rzędu “Tatusia” przerwał Ronald Jhun na gali Warriors Quest 1 – The New Beginning Ronald, która miała miejsce 29 maja 2001 r.

17 czerwca na kolejnej gali Gladiator Challenge Joe zwyciężył z Edwinem Deweesem przez jednogłośną decyzje sędziów.

Kolejna walka Stevensona miała miejsce na gali King of the Cage 10: Critical Mass. Walkę Joe Stevenson vs. Ryan Painter zwyciężył po raz kolejny “Daddy”.

15 dni później, 19 sierpnia Joe walczył z Bradem Gummem na gali Gladiator Challenge 5: Rumble in the Rockies. Walka trwała 15 minut. Po zakończeniu się trzeciej rundy sędziowie uznali zwycięzcą Gumma. To była 5 porażka Stevensona, jego rekord wynosił 10-5.

Na kolejnej gali Gladiator Challenge, która nosiła nazwę Caged Beasts Joe Stevenson zwyciężył z Garym Aldarem przez TKO w pierwszej rundzie.

11 listopada 2001 r. odbył się rewanż Stevensona z Bradem Gummem. Na gali Ultimate Pankration 1 “Tatuś” zrewanżował się wygrywając przez decyzje sędziów.

Na King of the Cage 12: Cold Blood Jerry Gummo chciał pomścić klęskę brata. Nie udało mu się to po tym jak Joe wykonał mata leo. Walka zakończyła się zwycięstwem Stevensona w pierwszej minucie pierwszej rundy.

15 marca 2002 r. Stevenson zwyciężył z Cruzem Chaconem na gali ROF 4 – Warriors.

22 czerwca Joe ponownie walczył na gali King of the Cage. Jego przeciwnikiem był Jeremy Jackson. Walka trwała nie całe półtorej minuty. Joe po raz kolejny zwyciężył przez submission.

Na King of the Cage 17: San Jacinto, która miała miejsce 19 października Stevenson walczył z Romie Aramem. Walka zakończyła się zwycięstwem Arama przez jednogłośną decyzje.

Kolejnym przeciwnikiem Joe był Casey Balkenbush. Walka odbyła się 16 lutego 2003 r. na gali Gladiator Challenge 14. Pojedynek zakończył się zwycięstwem Stevensona przez TKO w pierwszej rundzie.

Na gali Gladiator Challenge 15, która miała miejsce 13 kwietnia 2003 r. Stevenson walczył z Chuckiem Kimem. Już w pierwszej minucie pierwszej rundy Kim odklepał po tym jak Joe założył armbar. Walkę przez submission wygrał Joe “Daddy” Stevenson.

16 maja 2003 r. Joe walczył na gali King of the Cage 23: Sin City, gdzie zmierzył się z Thomasem Dennym. Walka zakończyła się po 15 sekundach! Joe wygrał przez duszenie gilotynowe w pierwszej rundzie. Rekord Stevensona wynosił 18 zwyciężonych walk oraz 6 porażek.

“Tatuś” nawet nie myślał o zaprzestaniu. Kolejną walkę zwyciężył na gali King of the Cage 27: Aftermath poddając Kikoa Cassela przez TKO w pierwszej rundzie.

28 września 2003 r. na gali Gladiator Challenge 19 Stevenson walczył z Demitriusem Jeffordem. Walka zakończyła się w pierwszej rundzie. Joe zwyciężył przez KO.

Na gali King of the Cage 30: The Pinnacle Stevenson znokautował Thomasa Schulta. Walka zakończyła się zwycięstwem Joe w pierwszej rundzie przez KO.

Kolejną walkę “Daddy” stoczył z Cory Cassem na gali Gladiator Challenge 21, która miała miejsce 7 grudnia 2003 r. Walka po raz kolejny zakończyła się w pierwszej rundzie. “Daddy” zwyciężył w 1:10 min. walki przez submission tym samym podbił rekord do 22-6.

After Shock – King of the Cage 33 – 20 luty 2004 r. Joe Stevenson wygrywa 8 z rzędu walkę. Tym razem walczył z Joe Camacho, którego poddał przez duszenie gilotynowe w drugiej rundzie.

Jego 30 profesjonalnej walka w karierze zawodnika mma odbyła się na UFC Ultimate Fighter 2 Finale 5 listopada 2005 roku. Rywalem “Tatusia” był Luke Cummo. Walka trwała 15 minut, po zakończeniu 3 rundy sędziowie zdecydowali, że zwycięzcą walki był Joe.

6 kwietnia 2005 r. na gali UFC Ultimate Fight Night 4 Joe odniósł porażkę z rąk Josha Neera.

Po podpisaniu kontraktu z UFC Joe stoczył pojedynek z Yves Edwardsem na gali UFC 61 – Bitter Rivals. W drugiej rundzie lekarz przerwał walkę tym samym Joe Stevenson zwyciężył z Edwardsem przez TKO.

Cztery gale później, na gali UFC 65 – Bad Intentions Joe spotkał się w oktagonie z Japońskim zawodnikiem Dokonjonosuke Mishima. Walka zakończyła się w pierwszej rundzie po odklepaniu Japończyka. Przez submission (duszenie gilotynowe) zwyciężył Joe “Daddy” Stevenson.

5 kwietnia 2007 r. na gali UFC Fight Night 9 Joe zwyciężył ponownie przez duszenie gilotynowe tym razem z Melvinem Guillardem.

Na kolejnej gali UFC 74 – Respect, która miała miejsce 25 sierpnia 2007 r. Stevenson zwyciężył z Kurtem Pellegrinem przez jednogłośną decyzje sędziów.

Kolejna walka odbyła się o pas UFC wagi lekkiej. Walka Joe Stevenson vs B.J. Penn odbyła się na gali UFC 80 – Rapid Fire 19 stycznia 2008 r. Walka zakończyła się zwycięstwem B.J. Penna przez submission w drugiej rundzie.

Ostatnia walka Joe odbyła się 5 lipa na gali UFC 86, gdzie zmierzył się z brazylijskim zawodnikiem – Gleison Tibau. Pojedynek zakończył się w drugiej rundzie przez submission – duszenie gilotynowe. Na dzień dzisiejszy Joe “Daddy” Stevenson legitymuje się rekordem 29 zwycięstw oraz 8 porażek.

Zdjęcia Stevensona można obejrzeć tu