3 złota olimpijskie, 2 kategorie i 2 style – Ivar Johansson szwedzką legendą zapasów

Po zdobyciu mistrzostwa zbijać wagę w saunie, by zdobyć drugie złoto olimpijskie na tych samych igrzyskach? Brzmi jak mordęga, ale Ivar Johansson dał radę. Szwedzka legenda zapasów to dwukrotny mistrz olimpijski z Los Angeles z 1932 roku (styl wolny w wadze średniej, styl klasyczny w półśredniej). 4 lata później na IO w Berlinie dorzucił kolejny złoty krążek (styl klasyczny w wadze średniej).

Ivar Valentin Johansson urodził się w 31 stycznia 1903 roku w Norkopping (136 km od Sztokholmu). Od dziecka swoją siłę kształtował na wsi, w pracy na roli. Później przeniósł się na stałe do miasta, gdzie został policjantem oraz trenerem zapasów. Jest jednym z czterech zapaśników, którzy w XX wieku zdobyli trzy złota olimpijskie (podobny sukces osiągnął również jego rodak Carl Oscar Westergren oraz Aleksandr Medved i Aleksandr Karelin). Szczególnym wyróżnieniem Johanssona są dwa mistrzostwa na jednych igrzyskach zdobyte w dwóch różnych kategoriach i w dwóch różnych stylach. Johansson był również 9-krotnym złotym medalistą mistrzostw Europy (na mistrzostwach świata nie startował) oraz 22-krotnym mistrzem Szwecji.

Największy sukces Szweda został zapoczątkowany, jak to często bywa, przez porażkę. Przegrał olimpijską kwalifikację w wadze średniej stylu klasycznego i w tych rozgrywkach był zmuszony wystartować kategorię niżej. Wcześniej udało mu się wywalczyć podobną kwalifikację w stylu wolnym. I właśnie w sierpniu 1932 roku stoczył kilka pojedynków, wygrał wszystkie z nich i w finale wagi średniej stylu wolnego pokonał Fina Kyosti Luukko. Zaraz po dekoracji Johansson pojechał do… sauny! Musiał zbijać zbędne kilogramy do pojedynków w kategorii półśredniej stylu klasycznego. Kilka stoczonych walk kosztujących sporo sił musiało dawać się we znaki. Godziny spędzone w saunie i odwadnianie organizmu zaraz po zdobyciu złotego medalu nie są codziennością. W ciągu doby miał zbić 4,5 kilograma, osiągnąć limit i wystartować. Również tym razem był niepokonany. W starciu o złoto pokonał kolejnego Fina – Vaino Kajandera.

Szwedzki wojownik 4 lata  później osiągnął kolejny sukces – tym razem w swojej ulubionej kategorii – waga średnia stylu klasycznego. Zdecydowanie wygrał wszystkie z 6 pojedynków i zabrał do Szwecji kolejne złoto olimpijskie. Wyrównał rekord rodaka Carla Westergena – trzykrotnego mistrza w stylu klasycznym (różnych wag).

Johansson po zakończeniu kariery przez wiele lat zajmował się trenowaniem młodych szwedzkich talentów w Norkopping. Zmarł 4 sierpnia 1979 roku przeżywszy 76 lat. Do dziś jest uważany za najlepszego szwedzkiego zapaśnika w historii.

Źródła:

olympic.org

sports-reference.com

Historical Dictionary of Wrestling, John Grasso